Roel Sanders maakte me dinsdag attent op Spelement,
een kunstwerk dat ooit voor de schouwburg in Venray stond en dat nu volgens hem
ergens was weggemoffeld bij een school in ‘t Brukske. Ik ging er diezelfde middag
nog naar op zoek. Hoe ik ook zocht, ik kon het nergens vinden. ’s Avonds was Gé
Peeters op bezoek in Casa Veni vidi
Venray. Hij wist me duidelijk te maken dat ik het ’s middags bijna omver
moest hebben gefietst – vermoedelijk was ik te zeer afgeleid door alle
olifantenpaadjes in ’t Brukske. De volgende ochtend had ik het binnen de
kortste keren gevonden.
‘Dit veelkleurige betonnen kunstwerk is meer dan een kijkobject. Het is vooral een speel-, klim- en klauterobject. Een kunstzinnig speeltje. Het werd aan gemeente en burgerij geschonken door Bouwmij Janssen Venray bij het 25-jarig bestaan. Met rubberen tegels omringd stond het jarenlang voor het Cultureel Centrum, nu de Schouwburg.’
‘Dat kunstwerk, daar konden we in een tussenuur (Boschveld) altijd lekker op zitten met een zak chips en blikje fris van de goedkope supermarkt tegenover.’Véronique Jakobs:
‘Op spelen tijdens de carnaval, kermis, of gewoon als we in het dorp waren! Terugplaatsen!!!’Roel Sanders:
‘Ik herinner het mij uit de tijd dat het nog voor de schouwburg stond. Een tijdje geleden wilde ik het gebruiken in een les kunstbeschouwing met kleuters van de Krokodaris, blijkt het zelfs op world wide web onvindbaar zijn. Herwaardering van dit kunstwerk lijkt mij op zijn plaats.’Gé Peeters, jarenlang docent aan basisschool De Flierefluit, waar Spelement in 1987 naartoe werd verplaatst:
‘Ik ben er trots op dat ik waarschijnlijk de volwassene ben die het meest op dit kunstwerk heeft gezeten. En dan riep ik: “Let op Hakan, je wordt bijna getikt.” Of: “Dat is een goeie verstopplek, Tamara.” Of: “Je mag wel naast me zitten, Samira, maar blijf uit mijn zon!”’Pieter Weerts dook een oud krantenbericht op:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten