Dag 1 – 19 april

9.15 uur – Erik van Maarschalkerwaard ophalen in Tienray om de volgende hand te leggen aan de inrichting van Casa Veni vidi Venray, ofwel Schoutenstraatje 15, mijn werkadres voor de komende elf dagen. Erik, op 26 april te gast in Casa Veni vidi Venray, voltooit zijn prachtige boekenkunstwerk in de etalage.

En hangt twee werken van eigen hand op. Zó mooi!

11.15 uur – weer thuis

12.15 uur – per fiets richting Venray. Sentimental journey: als leerling van het Boschveldcollege legde ik van 1977 tot 1983 dezelfde route nagenoeg dagelijks af. Altijd regen, altijd koud. Op de heenweg altijd wind tegen en op de terugweg was de wind altijd weer gedraaid. Voeg daarbij een naargeestige school en verklaard is waarom ik geen bijzonder dierbare herinneringen aan Venray heb. Nu schijnt de zon, is het warmer dan het ooit op 19 april is geweest, heb ik een licht briesje in de rug en zie ik er naar uit om naar Venray te gaan.

12.30 uur – fotomoment als ik de grens tussen de gemeenten Horst aan de Maas en Venray passeer. Veni vidi Venray is nu echt begonnen!

12.37 uur – ook veertig jaar later is de stank van de nertsenfokkerij op de kruising Lollebeekweg – Oosterbosweg nog altijd ondraaglijk. Wat is eigenlijk nut en noodzaak van nertsenfokkerijen?

12.45 uur – zes jaar lang benutte ik het olifantenpaadje nabij de kruising Overbroekseweg – Horsterweg om op het fietspad aan te sluiten in de lange, lange slierten van fietsende leerlingen onderweg naar Boschveld en Jeruzalem. Nu is het er niet meer – tot m’n leedwezen.

Daar staat tegenover dat de chinchillakwekerij (de enige van Nederland?) er nog altijd is. Ongelooflijk. Ook het weidse dal van de Oostrumsche Beek ligt er nog hetzelfde bij als veertig jaar geleden. Ook al ongelooflijk.

12.55 uur – zelfs een ander landmark van toen bestaat nog: het cafetaria aan de Albionstraat in Leunen waarvan ik me de toenmalige naam niet herinner. Nu gaat het door het leven als cafetaria De Vries. Destijds na schooltijd voor velen een geliefde pleisterplaats. Niet voor mij. Ik moest voetballen. Altijd weer voetballen.

12.58 uur – deze rechtopgezette verloren wieldop, iets voorbij het tankstation aan de Albionstraat, doet me twijfelen of ik de stoomcursus verlorenwieldoprechtopzetten in het Sint-Annapark (komende zondag om 11.00 uur) wel moet laten doorgaan. Zo voorbeeldig rechtopgezet heeft deze regiobestuurder van het Gilde der Verlorenwieldoprechtopzetters ze nog maar zelden gezien.

13.03 uur – Venray, het beloofde land! Voor elf dagen dan toch.

13.10 uur – aankomst bij Casa Veni vidi Venray. Kort mijn opwachting gemaakt bij het Henseniushuis, de bed & breakfast waar ik mag verblijven tijdens Veni vidi Venray. Daarna verder inrichten, spullen uitpakken en neerzetten, apparatuur aansluiten.

14.00 uur – Casa Veni vidi Venray opent voor de eerste keer z’n deuren. Passanten genoeg, maar niemand die gebruikmaakt van de mogelijkheid tot een praatje en/of kopje koffie/thee. Ben er niet echt rouwig om: biedt me de rust de inrichting te voltooien en een groot deel van dit stuk te schrijven.

17.15 uur – met Sanne Aben van Cultura Venray gegeten bij Zowyzo (wat klaarblijkelijk de naam is van de serveerder/serveerster).

Tomatensoep en salade met brie. Was prima. En pryma. En eigenlijk ook wel priema.

18.45 uur – voor even terug naar Horst aan de Maas om kleren et cetera op te halen.  

20.15 uur – terug in Venray, nog wat geschreven, nog wat gewandeld door het dorp (de stad?). Daarna terug naar m’n b&b, om VVV te zien verliezen van Ajax.